اپیدورال به عنوان یک روش درمانی معمولاً برای افرادی که با مشکلات درد مرتبط با ناحیه نخاع یا عصبی مواجه هستند، توصیه می‌شود. کاندیدای تزریق اپیدورال عبارتند از:

1. درد مزمن:

   • درد کمر (درد لوزالومبار)
   • درد گردن (درد سرویکال)
   • درد ستون فقرات
   • درد عصبی (عصب‌زده)
   • درد پس از عمل جراحی

2. التهابات فشاری:

   • التهابات در ناحیه نخاع
   • فشار بر روی عصب‌ها

3. بیماری‌های عصبی:

   • اختلالات دیسکی
   • استنسجام نخاعی
   • ستون فقرات بیماری‌های عصبی

4. آنالژزیای موضعی:

   • برای کاهش درد در طول یک عمل جراحی خاص

5. عمل جراحی:

   • برای ایجاد شرایط آنالژزیای موضعی در حین عمل جراحی

6. عدم بهبود با درمان‌های دیگر:

   • برای افرادی که به داروها، فیزیوتراپی، یا روش‌های دیگر بهبود نیافته‌اند

7. تشخیص توسط پزشک تخصصی:

   • تشخیص توسط پزشک متخصص (روماتولوژیست، عفونت‌شناس، عصب‌پزشک و غیره)

قبل از تصمیم به استفاده از اپیدورال، پزشک مراحل تشخیصی مختلف را انجام می‌دهد، از جمله تاریخچه پزشکی بیمار، انجام آزمون‌ها، و تصاویر تشخیصی مانند اف‌م‌آر‌آی (MRI) یا سی‌تی اسکن (CT scan). این اطلاعات به پزشک کمک می‌کنند تا تصمیم به انجام تزریق اپیدورال بگیرند.

همچنین، برخی از موارد مانند حمله قلب، عفونت شدید، یا حساسیت به داروهای مورد استفاده در این تزریق، ممکن است افراد را از انجام این روش منع کند.

تزریق اپیدورال یک روش پزشکی است که نیازمند تخصص و دقت بالای پزشکان متخصص است. در زیر، مراحل اصلی انجام تزریق را شرح داده‌ام:

1. تهیه بیمار

قبل از هر چیز، بیمار به دقت تهیه و آماده می‌شود. این شامل گرفتن سوابق پزشکی، بررسی احتمال حساسیت به داروها، و اطلاعات دقیقی از درد و علائم مرتبط است.

2. تجهیزات تصویربرداری

برای انجام تزریق ، تجهیزات تصویربرداری مثل فلوروسکوپی یا رادیولوژیک (اگر لازم باشد) برای راهنمایی پزشک در محل دقیق تزریق برای دستیابی به فضای اپیدورال استفاده می‌شود.

3. تهیه و تعقیب

پس از تجهیزات تصویربرداری، بخش مربوطه از بدن که نیاز به تزریق دارد، با دقت تهیه و تعقیب می‌شود. این شامل تعقیب محل تزریق و آماده‌سازی پوست جهت ورود سوزن می‌باشد.

4. تزریق موضعی

پزشک با استفاده از سوزن خاص، به دقت و با راهنمایی تجهیزات تصویربرداری، سوزن را به فضای اپیدورال هدایت می‌کند. ممکن است پزشک از استفاده از یک سوزن موضعی کوچک (پونکچر) به عنوان قسمت ابتدایی تزریق استفاده کند.

5. تزریق دارو

پس از وارد کردن سوزن به فضای اپیدورال، داروهای مورد نیاز برای کاهش درد، کنترل التهابات یا درمان شرایط خاص تزریق می‌شوند. انتخاب دارو بسته به نوع درد و شرایط بالینی بیمار صورت می‌گیرد.

6. تکمیل و پایان

پس از تزریق دارو، سوزن با دقت خارج می‌شود و محل تزریق با یک باند یا چسب ضد عفونی پوشانده می‌شود. بیمار به مدت کوتاهی نباید حرکت زیادی انجام دهد و نظارت پزشک در طول زمان برای اطمینان از عدم وقوع عوارض جانبی لازم است.

7. پیگیری

پزشک ممکن است پس از تزریق، تحت نظر بیمار باقی بماند و تغییرات در وضعیت بیمار را نظارت کند. پیگیری ممکن است شامل تصویربرداری تکمیلی، تغییرات در درد و علائم بیمار، و غیره باشد.

استفاده از اپیدورال یک روش پیچیده است و تنها باید توسط پزشکان متخصص انجام شود. همچنین، بیماران باید به دقت تمامی دستورات پزشک را دنبال کرده و هر گونه سوال یا نگرانی را با پزشک خود مطرح کنند.