نانو حسگر
نانو حسگر وسیله هایی بسیار ریز هستند که قادرند به شناسایی و ارائه پاسخ به محرکهای فیزیکی در مقیاس یک نانومتر.
استفاده از علم نوین نانو در محصولات صنعتی رشد روز افزونی دارد. تولید داخلی این محصولات در تولید و صنعت ایرانی نیز شروع شده است.
نانو حسگر، وسایلی هستند که با وجود ظرافت زیاد، بسیار دقیق و حساس عمل میکنند و قادر به شناسایی و پاسخ به محرکهای فیزیکی میباشند. این حسگرها در ابعاد نانومتری عمل میکنند، که این ویژگیها باعث میشود تا دارای دقت و واکنشپذیری بسیار بالا باشند. به طور مثال، میتوانند به حضور چند اتم از یک گاز هم واکنش نشان دهند.
برای ساخت نانو حسگر، از عناصر مانند نانولولهها، نانوذرات فلزی و نانوذرات مغناطیسی استفاده میشود.
استفاده از نانو حسگر و حسگرهای توانمند به واسطه فناوری نانو، در صنایع مختلف کاربردهای گوناگونی دارد. به عنوان مثال، در صنایع حمل و نقل، ارتباطات، ساخت و ساز، تسهیلات رفاهی، پزشکی، بهداشت و سلامت، و همچنین صنایع دفاعی، نانوحسگرها و حسگرهای توانمند مورد استفاده قرار میگیرند.
انواع نانو حسگر
این تجهیزات انواع مختلفی دارند که شامل حسگرهای شیمیایی و سنتزی می باشد.
نانو حسگرهای شیمیایی
این نانو حسگر می توانند دردمای اتاق غلظتهای بسیارکوچکی از مولکولهای گازی را با حساسیت بسیاربالا آشکارسازی کنند.
حسگرهای شیمیایی گازی برای مثال شامل مجموعه ای از نانولولههای تک دیواره هستند و می توانند مواد شیمیایی مانند دی اکسید نیتروژن وآمونیاک را آشکارکنند. هدایت الکتریکی یک نانولوله نیمه هادی تک دیواره که درمجاورت 200ppm از دی اکسید نیتروژن قرارداده می شود، می تواند در مدت چند ثانیه تا سه برابر افزایش یابد و به ازای اضافه کردن فقط 2% آمونیاک هدایت دو برابر خواهد شد. حسگرهای تهیه شده ازنانو لوله های تک دیواره ، حساسیت بالا و دردمای اتاق هم زمان واکنش سریعی دارند.
این خصوصیات نتایج مهمی درکاربردهای تشخیصی دارند. در مقاله ای دیگر به تفصیل در خصوص حسگرهای شیمیایی بحث خواهد شد.
نانو حسگرهای سنتزی
این نانو حسگر از طریق اتصال ذرات خاص به انتهای نانو لوله های کربنی و محاسبه فرکانس ارتعاشی در حضور یا بدون حضور ذرات تهیه می شوند. این تجهیزات اغلب برای شناسایی و کنترل واکنش های شیمیایی توسط ذرات نانو استفاده می شوند.
کاربرد نانو حسگر در محیط زیست
نانو حسگر کاربردهای متعددی در علوم مختلف ازجمله محیط زیست یافتهاند که در ادامه به چند مورد اشاره خواهد شد.
نانوحسگرها به دلیل ویژگیهای منحصر به فردی که دارند، کاربردهای مهمی در مختلف زمینههای علمی و محیط زیست دارند. در ادامه به سه کاربرد اصلی نانوحسگرها در زمینه محیط زیست اشاره خواهیم کرد:
کنترل آلودگی هوا:
یکی از نیازهای اصلی در کنترل آلودگی محیط زیست، پایش مستمر آلودگی هواست. استفاده از نانوحسگرها در این زمینه به طور چشمگیری باعث پیشرفت موثری شده است. اختراع نمونههای غبار هوشمند باعث شده که تولید این نوع حسگرها به مرحله کاربردی نانو نزدیک شود. این غبارهای هوشمند از ذرات سیلیکونی ریز ساخته شدهاند و به راحتی در هوا معلق میمانند. این حسگرها از طریق بیسیم اطلاعات جمعآوری شده را به یک پایگاه مرکزی ارسال میکنند. این فناوری توانسته است سرعت انتقال اطلاعات را به حدود یک کیلوبایت در ثانیه افزایش دهد.
شناسایی نشت گازهای مهلک:
نشت گازهای مهلک یکی از خطرات جدی در صنعت و زندگی روزمره است که معمولاً با تأخیر شناسایی میشود. استفاده از نانوحسگرها از نانوتیوبهای تکلایه ساختهشده که ضخامت آنها حدود یک نانومتر است، باعث شناسایی مولکولهای گازهای سمی میشود. این حسگرها همچنین توانایی شناسایی مولکولهای گازهای مهلک را نیز دارند. به علاوه، تحقیقات نشان میدهد که این حسگرها میتوانند به شناسایی گازهای بیوشیمیایی جنگی، آلایندههای هوا و حتی مولکولهای آلی در فضا نیز کاربرد داشته باشند.
تصفیه آب با استفاده از نانوفیلترها:
استفاده از نانوفیلترها در تصفیه آب و پساب، یکی دیگر از کاربردهای مهم فناوری نانو در محیط زیست است. این فیلترها معمولاً مولکولهای بزرگ را از آب جدا میکنند و با صرف انرژی کمتر، آب را به خوبی تصفیه میکنند. نانوفیلتراسیون قادر است انواع باکتریها، ویروسها، آفتکشها، آلایندههای آلی و املاح کلسیم و منیزیم را از آب جدا کند. از آنجایی که در این فرایند از هیچ ماده شیمیایی برای سختیگیری آب استفاده نمیشود، اثرات منفی زیستمحیطی کاهش مییابد.
همچنین، ذرات نانوساختار در تصفیه آلایندهها انعطافپذیری بسیاری دارند و میتوانند مخلوطهای مختلف آلایندهها را تصفیه کنند. این ذرات میتوانند به تصفیه فوری خاک، رسوبات، ضایعات جامد، آب و پسماندهای مایع کمک کنند. همچنین، ذرات دوفلزی نانوساختار مثل آهن-پالادیم، آهن-نقره و روی-پالادیم قادر به تصفیه و پالایش آلودهکنندههای محیط زیست هستند، از جمله آفتکشهای کلرینه با منشا آلی و حلالهای آلی هالوژنه.
به طور خلاصه، نانوحسگرها و نانوفیلترها به دلیل توانایی شناسایی و تصفیه مواد آلاینده، انعطافپذیری بالا و کاهش اثرات زیستمحیطی، نقش مهمی در محافظت از محیط زیست ایفا میکنند. این فناوریها در آینده ممکن است باعث بهبود و بهینهسازی فرآیندهای مرتبط با محیط زیست گردند.
نانو پلیمرهای متخلخل
هنگامی که آلایندههای آلی آب گریز از طریق آب وارد خاک میشوند، به راحتی توسط ذرات جامد غیرمحلول در آب جذب و از آب جدا میشوند. جذب و دفع این گونه آلاینده ها از آب به خاک و از خاک به هوا بسیار پیچیده است . این عمل به عوامل متعددی از قبیل حلالیت در آب، آب موجود در شبکه خاک و رقابت اجزای مختلف خاک برای جذب این ذرات بستگی دارد. هنگامی که بیش از یک مولکول آب گریز در محیط وجود داشته باشد، مولکولهای آلاینده به جسمی متصل میشوند که از لحاظ شیمیایی بیشترین شباهت را به آنها داشته باشد. به همین دلیل نانوپلیمرهای متخلخل که شباهت زیادی به مولکولهای مواد آلاینده دارند، مناسبترین وسیله برای جداسازی این نوع آلایندههای آلی از آب و خاک به شمار میروند. به طور کلی کاربردهای زیستمحیطی این نانوساختارها عبارتند از:
۱) جداسازی آلایندههای آلی از آب آشامیدنی.
۲) تصفیه پسابهای واحدهای صنعتی مانند نیروگاههای هستهای برای استفاده مجدد از آنها
۳) پاکسازی منابع آبی آلوده شده به مواد نفتی
۴) پاکسازی منابع آب زیرزمینی از آلایندههای آلی
با توجه به این که نانوپلیمرهای متخلخل به کرات مورد استفاده قرار میگیرند، بنابراین هزینههای تصفیه به مراتب کمتر میشود.
کاتالیست های زیست محیطی
از زمینههای دیگر کاربردهای مواد نانوساختاری، استفاده از آنها به عنوان کاتالیزورهای زیست محیطی برای تصفیه خروجی اگزوز اتومبیلها و پالایش آب و هواست. کاتالیزورهای رایج که اغلب پایه پلاتین دارند، اگرچه راندمانشان کافی است، اما بسیار گران قیمتاند. به همین جهت کاتالیزورهای نانوساختاری به عنوان جایگزین ارزان قیمت کاتالیزورهای یاد شده مورد توجه قرار گرفتهاند.
پلیمرهای زیستی
از نانو ساختارهایی مثل پلیمرهای زیستی میتوان برای تولید تراشه های الکترونیکی استفاده کرد. طبق اطلاعات موجود، برای تولید هر گرم ریزتراشه ۳۲ مگابایتی، به مصرف ۸۵ گرم سوخت فسیلی و مواد شیمیایی و ۱۶ کیلوگرم آب نیاز است. با استفاده از فرایندهای نانو میتوان شیوه مرسوم در تولید تراشههای نیمه هادی را تا حد بسیار زیادی بهبود بخشید. علاوه بر این، استفاده از فناوری نانو منجر به تولید مواد بی خطر به جای مواد سمی میشود.
نانو فیلترها
الکلهایی مانند اتانول به عنوان حلال یا ماده پاککننده به وفور در صنایع مورد استفاده قرار میگیرند. این مواد در حین مصرف مقادیر زیادی از ناخالصیهای مختلف را به خود جذب میکنند. با توجه به این که دور ریختن آنها پس از مصرف، اثرات زیانباری بر محیطزیست دارد، باید برای استفاده مجدد تصفیه شوند. روشهای متداول از قبیل تقطیر، محیط زیست را آلوده و انرژی زیادی را تلف میکنند. استفاده از نانوفیلترها گام موثری در حفاظت محیط زیست و صرفهجویی انرژی در این زمینه است.
نانو پوششها
پوششهای نانوساختاری پیشرفته به خوبی بر سطوح مختلف از قبیل فلزات، شیشه، سرامیک و پلاستیک میچسبند و تنها چند میکرون ضخامت دارند. ویژگی بارز این نانوپوششگرها خاصیت ضدخوردگی آنهاست که کاربرد پوششی آنها را در فلزات سبک از قبیل آلومینیم و منیزیم افزایش داده است. این نانو پوشش ها در مقابل حرارت بسیار مقاومند و میتوانند دما را تا ۷۰۰ درجه سانتیگراد تحمل کنند. استفاده از این نوع پوششگرها منجر به کاهش خوردگی فلزات میشود و در نهایت، محیط زیست را با کاهش میزان مصرف مواد خام حفظ خواهد کرد.
کاربرد دیگر پوششگرهای نانوساختاری، در حذف گرد و غبار از روی سطوح مختلف و کاهش مصرف پاککنندههاست. این نانوذرات را به صورت یک لایه بسیار نازک برای روکش کردن سطوح مختلف از قبیل شیشه اتومبیلها به کار میبرند. بدین ترتیب کشش سطحی این سطح نسبت به محلولهای آبدار به شدت کاهش مییابد. در نتیجه، مایع مذکور سطح پوشش داده شده را خیس نمیکند و به صورت قطراتی روی آن باقی میماند و به سرعت زدوده میشود. این عمل فرایند خشک شدن را سرعت میدهد. بدیهی است که مصرف مواد شوینده به شدت کاهش مییابد و از آلودگی محیطزیست جلوگیری به عمل میآید.
نانو پودرها
نانو پودرها موادی به شدت فعالاند که در دمای پایین ذوب یا آلیاژ میشوند. این پودرها در فرایندهای قالبگیری تزریقی و پوشش سطوح مختلف استفاده میشوند . نوعی از پودرهای نانوساختاری یاد شده که حاوی ذرات ریز آلومینیوم هستند، در صورت افزوده شدن به سوختهای جامد موشکها ، شدت سوختن آنها را تا دو برابر افزایش میدهد. اضافه کردن این پودر به نفت سفید باعث تسریع در احتراق آن و درنتیجه کاهش تولید آلایندههای مختلف میشود.
آنچه از توانمندیهای فناوری نانو ارائه شد به این معنی است که میتوان از این روشها برای حفظ محیط زیست در آیندهای نه چندان دور استفاده کرد و در کنار استفاده از منابع طبیعی با کمک فناوریهای پیشرفته بتوان به تعاملی پایدار با طبیعت رسید.